Terug naar het overzicht

Ook last van soggen?

Je kent het wel. Nooit je kamer opruimen, maar nu je echt moet studeren voor je toetsweek, móet die kamer opeens netjes. Een typisch gevalletje van 'sog' (studieontwijkend gedrag) ofwel gewoon uitstelgedrag. Ons brein houdt van snelle beloningen, maar daar moeten we dus niet naar luisteren.

Uitstellen is letterlijk iets wat je nu moet doen, voor je uitschuiven. Steeds denk je ‘dat komt later wel’. Diep van binnen weet je dat je er een keer aan moet geloven. Als je iets anders ‘nuttigs’ gaat doen, lucht dat op. En juist die opluchting is verslavend, omdat het een soort beloning is. Je hoeft nu niet te studeren, je ruimt je kamer al op, wat ook heel nuttig is. Geweldig!

Hoe win je van je brein? 

Onze hersenen zijn zo geprogrammeerd dat ze liever direct een beloning krijgen (het verslag nu niet maken) dan om de beloning later te krijgen (het verslag is af). Onze hersenen laten ons dus voor de makkelijkste weg kiezen. Dit wordt gedaan door het emotiecentrum in onze hersenen. Dit gebied is erg sterk en wint het vaak van het hersendeel dat zegt dat het beter is het verslag nu wél te maken. Ik hoor je al denken: ‘Hoe kan ik het winnen van mijn eigen hersenen?’

Uitstel leidt tot meer stress

Het uitstellen van bijvoorbeeld je verslag schrijven, lucht tijdelijk op, maar op de lange termijn niet meer. Je ervaart namelijk meer stress als je zaken blijft uitstellen. Soms zelfs zonder het door te hebben (zie figuur 1). Je bent wat sneller chagrijnig tegen je ouders, je kunt je minder goed concentreren of je voelt minder motivatie tijdens je hockeywedstrijd.

  undefined
Figuur 1. Des te langer je uitstelt, des te meer ‘pain’. Pain staat hier voor mentale én fysieke stress. Procrastination staat voor uitstel.


Een oplossing: begin gewoon!

Jij kunt ervoor zorgen dat je die stress niet krijgt door gewoon TE BEGINNEN! Vergeet die rommelige kamer: begin gewoon aan dat verslag of je tentamen. Maar hoe dan? Want je hebt er écht geen zin in. Dat is inderdaad de grootste uitdaging. De beste tip die ik je kan geven is: probeer het gewoon. Zet je over je weerzin heen en begin. Hierna komt de échte beloning: als je eenmaal bezig bent, ontstaat de motivatie vanzelf en voor je het weet zit je midden in je verslag en heb je die eerste paar alinea’s getypt!

Voorkomen is beter dan genezen, drie tips:

Omdat beginnen vaak zo moeilijk is, kun je ook proberen uitstel te voorkomen. Hier drie tips om uitstellen te voorkomen en tijd over te houden voor écht leuke dingen.

1. Houd je doelen klein en spreek er deadlines over af met jezelf

Een heel verslag schrijven lijkt onmogelijk als je nog moet beginnen en geen zin hebt. Een voorblad maken, klinkt alweer iets haalbaarder. Na het voorblad begin je makkelijker aan de inleiding. En voor je het weet heb je de eerste kladversie af. Met jezelf deadlines afspreken, zorgt voor duidelijkheid over hoeveel tijd je hebt per onderdeel. Deel de kleine doelen zo in dat je een paar dagen voor de deadline van het verslag helemaal klaar bent. Niets is fijner dan lekker te chillen terwijl je medestudenten nog zitten te zweten om alles op tijd af te hebben.

2. Wees lief voor jezelf en beloon jezelf!

Beloon jezelf als je klein doel hebt afgerond. Waarom? Daarom! Je hebt iets gedaan waar je eigenlijk geen zin in had; dat is een feestje waard. Neem bijvoorbeeld een stukje chocola of doe iets wat je leuk vindt. Je merkt dat je meer motivatie hebt om het volgende onderdeel te nailen!

3. Maak saaie taken leuk; studeer samen

Als je erop gaat letten, merk je dat je serieuze en belangrijke taken het vaakst uitstelt. Die zijn vaak moeilijk en saai. Maak het daarom leuk voor jezelf! Spreek met een vriend of vriendin af dat jullie je allebei dertig minuten bezig houden met het verslag. Na deze dertig minuten nemen jullie een kleine break van tien minuten en kijken jullie wie het meest heeft gedaan. Herhaal dit zo vaak je kunt.

Succes!

Door: Kenny, masterstudent Psychologie