Terug naar het overzicht
Het leven in California ontdekken
Maartje Calis (18) studeerde na haar vwo-examen tijdelijk in San Diego (USA). “Toen ik op het vliegveld mijn familie en vrienden uitzwaaide, voelde ik de adrenaline door mijn lijf gieren. Vanaf nu zou ik – en ik alleen – alles moeten regelen. Ik vond het heel spannend, maar wist ook dat ik het kon. Toen ik na een lange reis eindelijk aankwam op het vliegveld San Diego en de palmbomen zag, begon het echt. Ik werd meteen in het diepe gegooid.”
“Ik wilde wat anders. Even weg uit de omgeving van ik-heb-net-eindexamen-gedaan-en-ga-meteen-studeren. Ik wist eigenlijk ook nog niet helemaal wat ik wil studeren. Omdat ik niet zo goed kan stilzitten en ook wat uit mijn tussenjaar wilde halen, besloot ik in het buitenland te gaan studeren. Ik heb dan meer tijd om na te denken welke studies ik interessant vind, kan mijn Engels verbeteren en ik doe nieuwe ervaringen op.”
Het leven in California ontdekken
“Nadat ik een gesprek had gehad met Esther van Kilroy – de organisatie die me heeft geholpen dit te regelen – besloot ik dat ik naar San Diego wilde. Het leek me gaaf om het leven in Californië te ontdekken en ik kende iemand die het daar enorm naar haar zin had gehad. Ik studeer nu een aantal random vakken. Ik had andere in mijn hoofd, maar die zaten vol omdat Amerikaanse studenten voorrang krijgen. Ik volg Politicologie, Economie, Geschiedenis en Communicatie.”
De vraag of ik terrorist was
“Om me in te schrijven moest ik een enorme stapel papieren met informatie invullen, inscannen en opsturen. Dat was zo veel werk dat er momenten waren dat ik dacht: ‘hou dat hele Amerika maar.’’ Voor het aanvragen van het visum kreeg ik eindeloos veel vragen: of ik een terrorist was, wel eens iemand had gemarteld en of ik wel eens in de bak had gezeten. En of ik dat even met ‘ja’ of ‘nee’ kon beantwoorden.”
Meteen in het diepe gegooid
“Toen ik op het vliegveld mijn familie en vrienden uitzwaaide, voelde ik de adrenaline door mijn lijf gieren. Vanaf nu zou ik – en ik alleen – alles moeten regelen. Ik vond het heel spannend, maar wist ook dat ik het kon. Toen ik na een lange reis eindelijk aankwam op het vliegveld San Diego en de palmbomen zag, begon het echt. Ik werd meteen in het diepe gegooid: ik kon de man die mij zou komen ophalen niet vinden op het vliegveld. Na uren zoeken en bellen, werd ik in een busje naar Fraternity Row gebracht.”
Ik maak mijn eigen keuzes
“Inmiddels woon ik bijna drie maanden in San Diego met mijn Duitse huisgenoot Samira. Alhoewel Samira en ik niet echt dikke vriendinnen zijn, heb ik het enorm naar mijn zin hier. Ik kan zelf bepalen wat ik doe en laat. Hierdoor voel ik meer de plicht om goede keuzes te maken (alhoewel het soms natuurlijk heerlijk is om expres niet de goede keuze te maken). Zo eet ik elke dag groente en fruit (nou ja, bijna elke dag dan), doe ik de was en zorg dat ik boodschappen in huis heb. Ik maak mijn eigen keuzes, maar ik kan ook niemand anders dan mezelf de schuld geven als er iets fout gaat (dat is dan weer jammer).”
Advies over het leven
“Ondanks dat ik mijn familie in Nederland wel mis, heb ik ook ‘familie’ hier. De helft van de mensen die bij mij in het gebouw wonen zijn internationale studenten. We hebben een leuke groep waarin iedereen een eigen rol heeft. Ik weet precies dat ik naar Alexandra uit Zweden kan gaan als ik toe ben aan advies over het leven, naar Max uit Duitsland als ik niets van de tv snap, naar Fusako als ik Japans wil leren koken en naar Francesca uit Italië als ik zin heb in gezelligheid en een wijntje.”
Lees ook Maartjes blog waarin ze terugblikt op haar studiejaar en haar studiekeuze maakte
Terug naar het nieuwsoverzicht
06 10491208
