Daniël Bos

Ik groeide op in een seculier gezin waar we nooit naar de kerk gingen toen ik jong was. Daarom was het ook een stap uit het gewone toen ik aankondigde theologie te gaan studeren. Ik was begonnen met een studie geschiedenis, maar wilde toch liever iets waar ik wat mee kon als mens en niet alleen als professional. Ik wilde helpen aan de problemen die ik in de wereld zag: polarisatie, depressie en burn-outs.

Nu ik begin aan mijn tweede jaar kan ik zeggen dat deze thema’s meer naar voren komen in mijn studie dan ik had durven dromen toen ik de knoop doorhakte. Wat ik bijzonder vind aan de opleiding is het gevoel van gemeenschap wat je met iedereen hebt, van nieuwe- en oudejaarsstudenten tot docenten. Iedereen is enthousiast over wat ze doen en dit levert niet alleen levendige gesprekken maar ook een soort broederschap op. Het feit dat de opleiding, samen met religiewetenschappen, een eigen faculteit heeft helpt hierbij enorm. Samen proberen we kennis en wijsheid te zoeken naar religie en religieuze overtuigingen, niet alleen in de grote religies maar in de zoektocht naar zingeving van iedere mens. Dat schept een duidelijke identiteit van de faculteit.

Ik volg ook vakken aan de Protestantse Theologische Universiteit. Als katholiek-zijnde is dat misschien vreemd, maar het is voor mij deel van de taak als theoloog: om buiten je comfort-zone durven te stappen en je te verdiepen in hoe het geloof er bij anderen uitziet. Daarnaast geven de vakken aan de PThU heel veel diepgang in hoe het christendom zich heeft ontwikkeld tot wat het nu is en welke rol je als dominee, geestelijk verzorger, of leraar je daarin mag hebben. Dat dit in samenwerking is met de wetenschappelijke opleiding aan de RUG is wat deze opleiding in Groningen zo speciaal maakt.

Overige testimonials bij Theologie